ความเชื่อผิดๆเกี่ยวกับบ้านพักผู้สูงอายุ

1. บ้านพักผู้สูงอายุเป็นที่สำหรับคนป่วยเท่านั้น

• ความเชื่อผิด: หลายคนคิดว่าบ้านพักผู้สูงอายุเป็นที่สำหรับคนแก่ที่ป่วยหนักหรืออยู่ในช่วงสุดท้ายของชีวิตเท่านั้น

• ข้อเท็จจริง: บ้านพักผู้สูงอายุไม่ได้มีไว้เฉพาะสำหรับผู้ป่วยหนัก แต่เป็นที่พักที่ให้การดูแลที่เหมาะสมกับความต้องการของผู้สูงอายุทั่วไป บางแห่งมีการจัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมสุขภาพกายและใจให้กับผู้สูงอายุที่ยังแข็งแรง​

• ​

2. บ้านพักผู้สูงอายุเป็นสถานที่ที่ไม่มีความสุข

• ความเชื่อผิด: เชื่อว่าบ้านพักผู้สูงอายุเป็นสถานที่เงียบเหงาและไม่มีคุณภาพชีวิตที่ดี

• ข้อเท็จจริง: หลายบ้านพักผู้สูงอายุมีการจัดกิจกรรมทางสังคมและสันทนาการเพื่อเสริมสร้างความสุข ความสนุกสนาน และการมีปฏิสัมพันธ์กับคนในวัยเดียวกัน รวมถึงเจ้าหน้าที่ที่มีความเชี่ยวชาญในการดูแล

• ​

3. การส่งผู้สูงอายุไปบ้านพักเท่ากับการทิ้งพวกเขา

• ความเชื่อผิด: การนำผู้สูงอายุไปอยู่บ้านพักเหมือนกับการทอดทิ้งหรือไม่ดูแลพวกเขา

• ข้อเท็จจริง: การตัดสินใจพาผู้สูงอายุไปบ้านพักอาจเป็นการให้ความใส่ใจที่ดีที่สุดหากครอบครัวไม่สามารถให้การดูแลที่เหมาะสมได้ เนื่องจากบ้านพักมีทีมแพทย์และพยาบาลคอยดูแลตลอดเวลา

• ​

4. บ้านพักผู้สูงอายุไม่มีคุณภาพการดูแลดีเท่ากับการอยู่บ้าน

• ความเชื่อผิด: บ้านพักผู้สูงอายุให้การดูแลที่ด้อยคุณภาพและไม่เป็นส่วนตัว

• ข้อเท็จจริง: บ้านพักผู้สูงอายุหลายแห่งมีมาตรฐานการดูแลสูง รวมถึงมีบริการทางการแพทย์ การฟื้นฟูสุขภาพ และการดูแลพิเศษที่เหมาะสมกับแต่ละบุคคล

• ​

5. ค่าใช้จ่ายสูงเกินไป

• ความเชื่อผิด: บ้านพักผู้สูงอายุมีค่าใช้จ่ายที่แพงมากเกินไปจนคนทั่วไปไม่สามารถจ่ายได้

• ข้อเท็จจริง: ค่าใช้จ่ายของบ้านพักผู้สูงอายุมีหลากหลายและขึ้นอยู่กับสถานที่และบริการ บางแห่งมีราคาที่เข้าถึงได้ หรือมีตัวเลือกตามงบประมาณของแต่ละคน

• ​

6. บ้านพักผู้สูงอายุไม่เหมาะกับวัฒนธรรมไทย

• ความเชื่อผิด: วัฒนธรรมไทยให้ความสำคัญกับการดูแลผู้สูงอายุในครอบครัวมากกว่าการนำไปอยู่บ้านพัก

• ข้อเท็จจริง: การให้ผู้สูงอายุพักในบ้านพักไม่ได้ขัดกับวัฒนธรรมการดูแลครอบครัวในไทย เพราะในบางกรณีอาจเป็นทางเลือกที่ทำให้ผู้สูงอายุได้รับการดูแลที่เหมาะสมและใกล้ชิด